Krúsó og Jónas

Komin helgi og ég náði ekki að gera nærri því allt sem ég ætlaði mér þessa vikuna.

Ég held það hafi bara verið Róbinson Krúsó sem náði alltaf að gera allt fyrir helgi. Kannski Ögmundur líka. Og Súpermann.

Fyrir nú utan allar kvenhetjur hversdagsins.

Þessi er líka alltaf dálítið flottur:

Einu sinni ætlaði ég virkilega að ganga í augun á kærustunni minni og fara bæði með allan Grátittlinginn og allt hitt fyrir hana.

Felldur em eg við foldu - frosinn og má ei losast - andi guðs á mig andi - ugglaust mun eg þá huggast.

Ég var tekin í sátt.

Sökkvi ég mér og sé ég - í sálu þér - og lifi þínu lífi - andartak sérhvert - sem ann þér guð - finn ég í heitu hjarta... Háa skilur hnetti - himingeimur - blað skilur bakka og egg - en anda sem unnast - fær aldregi - eilífð að skilið.

Óska biskupi til hamingju með verðlaun dagsins.

Athugasemdir

[Sigurður Sveinsson, 16.11.2007 kl. 22:00]

Flott. Þú og Jónas. Að kærustunni ólastaðri.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 16.11.2007 kl. 22:34]

Já Sigurbjörn er elskulegur og ég tek undir orð Sigurðar Sveinssonar

[Hlynur Hallsson, 16.11.2007 kl. 22:36]

Bestu kveðjur, líka til Steinu,