Verndum Þjórsá!

Þriðjudagur, 30. janúar 2007

Afturgöngur hrella

Pólitísk afturganga er mitt á meðal vor. Hún lætur öllum illum látum og stelur sviðsljósinu. Og rétt eins og í Íslendingasögunum leggst hún á sitt eigið heimafólk í miklum ham: bankar og ber á allar dyr og glugga, hrópar og galar og sækir á. Það er ekki flóafriður. Haugnum er ábótavant. Upp skal risið.

Hún ku vera komin til að minna á sig - og sína.

Á meðan draugur hrellir má sjá þungbúinn formann hlaupa um ganga með forláta kjörkassa í leit að lykli. Upp skal ljúka kistu. Kúbein er kallað til verks en lyklar finnast að lokum í miðri ringulreið og forláta konu ásamt fríðu föruneyti er vísað í braut. Eftir sitja einörð karlmenni með áhyggjur af Múhameð.

Lykilhafar auðvaldsins láta sér fátt um finnast. Jóakim aðalönd og bestu vinir hans eru pollrólegir því að ekkert breytir þeirra hag - hvorki ringulreið, draugagangur né hamfarir. Miljörðunum og miljörðunum og miljörðunum heldur áfram að rigna og rigna og rigna beint ofan á alla hina miljarðana. Mjúklega lenda þeir saman í sömu djúpu vösunum sem endalaust taka við.

Líkt og ósýnileg blá kraftaverkahönd væri að verki - eða vinveittur draugur.

Rip Rap og Rup og allir hinir litlu andarungarnir halda sér til hlés og borga brúsann.

Og eins og hendi væri veifað tekur endurborin eðalönd sig til, gengur aftur og iðrast. Vonandi alveg nóg. Jafnvel bara miklu meira en nóg. Svona miðað við tæknileg mistök.

Það er fjör að vera Íslendingur. Nóg um að vera. En hvað sem á dynur þá sameinumst við öll í að halda með handboltaliðinu - ÍBS, í blíðu og stríðu. Við erum víst stuðningsmenn en ekki áhangendur. Þekkjum við muninn?!

Áfram Ísland!

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 16:17 | Facebook

Athugasemdir

Hver er munurinn á því að æfa fyrir vinningsleik í handbolta eða í pólitík?
Góður undirbúningur og reglulegar æfingar, öflugur og traustur foringi, góður liðsandi, samheldni, raunhæf áætlun og skýr markmið.
Náði einhver þessu?

Júlíus Valsson, 30.1.2007 kl. 16:08