Markaðsgildi fæðingarinnar...

Copyright Gospel Communications International, Inc - www.reverendfun.com

"Mér þykir leitt að þurfa að biðja ykkur um að fara annað, en markaðs-ráðgjafar gistihússins segja okkur að það sé einungis tímaspursmál hvenær tréð hérna á bak við mig trekki enn betur að en sonur ykkar".

Er að hugsa um að byrja bloggin mín á næstunni með smá mynd, að gamni. Krydda aðeins jólatilveruna í bloggheimum Lilju.

Var annars að horfa á Kastljósið. Kastljós sem vitnar í Kompás. Viðtal við Guðmund í Byrginu, Magnús Skúlason lækni, Jóhann hjá Kompás og fleiri. Alvarlegar ásakanir ganga á víxl út og suður og um allar trissur á opinberum vettvangi í sirkus fjölmiðlanna. Mjög alvarlegar ásakanir.

Djarfari dramatík, æstari uppgjör, grófari ásakanir, persónulegri ágreiningur, aðgangsharðari fréttamennska. Kynlíf og peningar með í leik. Framhald í næsta þætti. Hver vill missa af slíkum "fréttaskýringaþáttum"?

En erum við sem eftir sitjum raunverulega einhverju nær? Sitjum við eftir víðsýnni, vitrari manneskjur, betur upplýstar, færari til að taka afstöðu til samtímans í kringum okkur? Erum við betur í stakk búnar til að greina gerendur frá fórnarlömbum, staðreyndir frá blekkingum? Eða er þetta allt sett upp á eins dramatískt svið og hægt er, klippt og skorið, til að fá okkur til að halda áfram að horfa? Hmmm. Harðnandi samkeppni fjölmiðla getur af sér... hvað?! Upplýstari, ábyrgari 'þegna' í lýðræðisríki? Eða betri áhorfendur að Leiðarljósi - Guiding Light?

Í næstu viku verðum við annars án efa búin að gleyma því sem við sáum og heyrðum í þessari viku. Við lifum á "einnota" tímum. Öskuhaugar gleymskunnar koma sér vel á tímum þar sem nýjustu fréttir eru eldheit söluvara. Ef maður leyfir sér að tala um málefni "gærdagsins" er maður gróflega eftir á - ekki viðræðuhæf. Kapphlaup á öllum vígstöðvum. Hlauptu frétt, hlauptu!

En nóg um það í bili. Nú er nefnilega 20. desember runninn upp. Bara fjórir dagar til jóla. Tími til að draga djúpt andann, gera allt gott sem á að gera og undirbúa falleg jól.

Og bíða eftir sannleikanum í þessu Kompás-Kastljós-máli - eins og svo mörgum öðrum. Sannleika sem varla finnst í opinberum vígum á öldum ljósvakans. En hver veit. Ef að líkum lætur er jú framhald í næsta þætti.

 

Vetrarsólstöður í Hallgrímskirkju

Eg get ekki látið hjá líða að vekja athygli á vetrarsólstöðum í Hallgrímskirkju annað kvöld - og hvet ykkur öll til að mæta!

 

Ljós í myrkri

Tónlist og hugvekjur við vetrarsólstöður til stuðnings íslenskri náttúru

Í Hallgrímskirkju fimmtudagskvöldið 21. desember kl. 20

Heiðursgestir kvöldsins eru Vigdís Finnbogadóttir og Ómar Ragnarsson.

Tónlist flytja m.a. Ellen Kristjánsdóttir, Sigríður Eyþórsdóttir, Megas og Súkkat, Bryndís Halla Gylfadóttir, Áshildur Haraldsdóttir, Auður Hafsteinsdóttir, Laufey Sigurðardóttir, Elísabet Waage, Ólöf Sesselja Óskarsdóttir, Egill Ólafsson, Þórunn Lárusdóttir, Hulda Björk Garðarsdóttir og Jóhann Friðgeir Valdimarsson.

Hugvekjur og ljóð flytja Viðar Hreinsson bókmenntafræðingur, Pétur Gunnarsson rithöfundur, séra Birgir Ásgeirsson, Þórunn Valdimarsdóttir sagnfræðingur og Guðrún Ásmundsdóttir leikkona

Náttúruvaktin hvetur alla náttúruunnendur til að koma og njóta hugvekjunnar í Hallgrímskirkju. Aðgangseyrir er enginn, en tekið verður við frjálsum framlögum við innganginn.

Hvaða verð?

Álfheiður Ingadóttir gekk út af síðasta stjórnarfundi Landsvirkjunar. Með afgerandi hætti mótmælti hún þeirri fásinnu sem enn viðgengst eins og ekkert sé: að því sé haldið leyndu fyrir okkur (íslensku þjóðinni, eiganda Landsvirkjunar) hvaða verð álrisarnir greiða fyrir raforkuna sem við seljum þeim. Prísinn sem er settur á Ísland er leyndó.

Ég tek ofan fyrir Álfheiði og hennar skörulegu framgöngu í þessu máli. Þetta er sannarlega ekki í fyrsta sinn sem Álfheiður ber hitann og þungann af því innan stjórnar Landsvirkjunar að fara fram á fagleg og málefnaleg vinnubrögð.

Ég hvet ykkur öll til að lesa bókun Álfheiðar í þessu máli hér.

Ég hvet ykkur líka til að lesa lýsingu Steinunnar Valdísar Óskarsdóttur á þeim anda sem virðist hafa ríkt á síðasta fundi stjórnar Landsvirkjunar. Steinunn Valdís lýsir því sem þar fór fram sem "sannkallaðri kennslustund í karlrembu, hroka og 'dissi'."

Það þarf ekki ýkja mikið hugarflug til að ímynda sér hverjar það voru sem áttu að vera "nemendurnir" í þeirri kennslustund - og var ætlað að sitja sem fastast undir lágkúrunni. En það er allt saman leyndarmál. Allir fundir Landsvirkjunar eru leyndarmál. Við sauðsvartur almúginn eigum sem minnst að fá að vita.

Þetta er auðvitað ekki í fyrsta sinn sem fólk sem fylgir eigin sannfæringu með sóma er lítillækkað. Með góðum vilja hljótum við öll að muna þau ömurlegu viðbrögð og framkomu sem þingmenn Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs þurftu að líða vegna andstöðu sinnar við Kárahnjúkavirkjun á sínum tíma. "Farið að tína fjallagrös" var hrópað, með karlmannleg hlátrasköll í bakgrunni. Klisjan um að VG væri "á móti öllu" fór eins og eldur í sinu. Allir léku með og tóku undir.

Það er auðvelt að ímynda sér hversu sterk bein þarf til að búa við svona viðbrögð og framkomu - hvort heldur er innan veggja Alþingis eða á stjórnarfundum Landsvirkjunar.

Maður hefði hins vegar haldið að þeir sem standa í brúnni virkjanamegin væru eitthvað búnir að læra á öllum þessum tíma. Að ganga mörg þúsund Íslendinga niður Laugaveginn fyrir ekki svo alls löngu - svo dæmi sé tekið - hefði í það minnsta hvatt þá til að koma fram af almennri kurteisi og gagnkvæmri virðingu við þau sem eru á öndverðum meiði í þessum efnum - hvort sem þau eru í "minnihluta" eður ei. En nei, yfirgangurinn er jafn eiturhress og áður. Hann situr við stjórnvölinn, ræður för, og hann veit það. Skítt með allt hitt. Við virkjum, hvað sem það kostar. Við höldum upplýsingum leyndum, hvað sem það kostar. Hí á ykkur.

Í dag var viðtal á RÚV við Ólaf Ísleifsson, lektor við viðskiptadeild Háskólands í Reykjavík. Þetta var m.a. haft eftir Ólafi:

Upplýsa verður um verð á raforku til stóriðjunnar...gera verður strangari kröfur um arðsemi þess fjár sem hið opinbera leggur til virkjana-framkvæmda... umbætur í stjórnsýsluferli af hálfu hins opinbera eru nauðsynlegar varðandi framkvæmdir af þessu tagi...

Höfum við heyrt þetta einhvern tímann áður? Getur verið að Vinstrihreyfingin - grænt framboð sé búin að vera að segja þetta í mörg ár? Getur verið að Álfheiður Ingadóttir hafi sagt einmitt þetta í stjórn Landsvirkjunar - nú síðast í síðustu viku?

Það var líka haft eftir Ólafi í útvarpinu í dag að "stækkun álversins í Straumsvík mundi hamla gegn samdrætti í efnahagslífinu."

Er efnahagslífið orðið þannig að það þarf stöðugt sitt fix frá álrisunum öllum, sína "innspýtingu" frá stóriðjunni? Fær fíkillinn annars samdráttarkippi og fráhvarfseinkenni?

Er ekki einmitt löngu kominn tími til að standa upp og ganga frá borði? Neita að taka þátt í leyndarmálaleiknum. 

Það er erfitt en það er hægt að stokka spilin upp á nýtt og setjast við borð þar sem aðrar og betri leikreglur eru við lýði. Við það borð væri til dæmis hægt að hugsa sér að eðlilegar upplýsingar um okkar eigin hagsmuni séu ekki stimpluð sem ríkisleyndarmál. Við það borð væri til dæmis hægt að hugsa sér að við eigendur fyrirtækis fáum að vita hvað það er að bralla í okkar umboði. Við það borð væri til dæmis hægt að hugsa sér að sjónarmiðum minnihluta og öndverðra skoðana væri sýnd lágmarks virðing.

Við það borð væri til dæmis hægt að hugsa sér að við Íslendingar fáum að vita hvaða verðmiði er settur á Ísland.

Afneitun?

Talið er að um 6,6 prósent íslenskra barna búi við fátækt.

Til eru svo fátækar fjölskyldur að ekki eru til peningar fyrir nauðþurftum á borð við salernispappír þegar líða tekur á mánuðinn.

Hluti barna á Íslandi nýtir sér ekki heitar máltíðir í skólum vegna fátæktar, fer ekki alltaf með nesti í skólann, á ekki góðan kuldafatnað fyrir veturinn, fer á mis við þroskandi tómstundir. Svo mætti áfram telja.

Hvaða nöturlega forríka samfélag lætur slíkt viðgangast?

Ef þetta er ekki forgangsverkefni, hvað er það þá? Að lækka frekar skatta á þá sem græða miljarðana? Að Ísland verði "samkeppnishæfara" á alþjóðlegum vettvangi? Samkeppnishæfara í hverju? Ágirnd og græðgi eða mannrækt og gleði?

Ef ríka Ísland hefur ekki burði til að útrýma fátækt og búa til fjölskylduvænt samfélag, hvaða land hefur þá burði til þess? Fátækt á Íslandi er staðreynd. Afneitun í þeim efnum er merki um aðeins eitt: það skortir viljann til að breyta. 

Nöturleikinn er hins vegar líka sá að fullt af foreldrum sem hafa næg efni hafa æ minni tíma til að tala við börnin sín, æ þrengra svigrúm til að ala þau upp, njóta samvista. Stressið er of mikið, hraðinn of mikill, vinnukröfurnar of miklar, lífsgæðakapphlaupið of mikið. Var ekki einhver rannsókn um daginn sem sagði að foreldrar töluðu að meðaltali í 2 mínútur á dag við börnin sín?! Ekkert okkar vill hafa það þannig - en hvers vegna er það þá þannig? Til að staldra við þurfum við hugrekki til að kjósa breytta samfélagsgerð og aðrar áherslur, sanngjarnari og kærleiksríkari forgangsröðun. Við þurfum að hætta að vera í afneitun og þora að breyta til.

Það þarf ekki bara að útrýma fátækt barna, þótt slíkt sé augljóst forgangsverkefni sem þolir enga bið. Það er fullkomlega óþolandi og ólíðandi ástand sem hlýtur að brjóta gegn réttlætiskennd þorra fólks. Það er enn ein staðfestingin á sívaxandi og grófri misskiptingu á Íslandi. 

En við þurfum líka að setja heilbrigða fjölskyldustefnu í almennan forgang í samfélaginu - stefnu þar sem sveigjanleiki, tími, samvera og mannrækt eru orð dagsins.  

Ísland ætti ef til vill að hafa metnað til að vera "samkeppnishæfast" í öllum þeim þáttum sem engin rannsókn getur mælt. Þáttum eins og hlýju, nærgætni og jafnrétti - undirstöður samfélags þar sem heilbrigð sjálfsmynd, sjálfstraust og gleði barna er í fyrirrúmi, óháð stétt og stöðu.

Bág staða barna er oftar en ekki nátengd bágri stöðu kvenna. Einstæðir foreldrar eru að stærstum hluta láglaunakonur með tekjur langt undir meðallaunum. Kvenfrelsi er lykill að meinsemd margri, eins og svo margoft hefur verið bent á í gegnum árin. Afneitun? 

Oft á dag er okkur haldið upplýstum um risið hjá Dow Jones. Nýjustu tölur úr höllinni streyma til okkar í óspurðum fréttum. Hver ætli séu ómælanlegu áhrifin af því öllu á lífssýn okkar, heimsmynd og forgangsröðun?  

Mig langar vinsamlegast til að panta minna "valfrelsi" í kauphöll kapítalismans og meiri tíma og samveru í lífinu.

Það er allt hægt.

Lærið að tefla - í dag!

Byltingarkenndasta afl heimsins er gagnrýnin hugsun. Af henni er aldrei nóg.

Þessa hugsun vakna ég upp við í dag þegar einn af stærri viðburðum skáklífsins fyrir jól er handan hornsins. Úrslitaeinvígið í Atskákmóti Íslands fer fram kl. 13.00 í sjónvarpssal í dag. Ég hvet ykkur öll til að fylgjast með og læra að tefla! Alþjóðlegu meistararnir Arnar Gunnarsson og Bragi Þorfinnsson leiða saman hesta sína, en þeir tveir eru meðal þeirra hæfileikaríku ungu meistara okkar sem landið erfa...

Hrafnkell Kristjánsson íþróttafréttamaður mun sjá um útsendinguna og hafa til liðs við sig Helga Ólafsson stórmeistara og mig. Eigum við ekki núorðið bara að titla mig eina af efnilegri skákkonum Vinstrigrænna?!

Ég var annars að vonast til að fá að skora Þorgerði Katrínu á hólm í einni skák - helst í beinni hjá RÚV. Leggja RÚV undir. Ég gæti vel hugsað mér að vinna þá skák.

Ég verð annars í "bloggfríi" fram á mánudag og mæti þá aftur galvösk til leiks.

Í millitíðinni legg ég fram annað ljóð. Þetta er heldur eldra og meira "gamaldags" en hin, en ég vitnaði í það um daginn þegar ég var spurð hvort einhver von væri til raunverulegra breytinga í heiminum. Það er alltaf von. Og jafnvel þótt við töpum þá er "afrek í ósigrum lífsins" aldrei tilgangslaust... eins og skáldið sagði:

Þú átt að vernda og verja

þótt virðist það ekki fært

allt sem er hug þínum heilagt

og hjarta þínu kært

 

Vonlaust getur það verið

þótt vörn þín sé djörf og traust

en afrek í ósigrum lífsins

er aldrei tilgangslaust.

 

Ljóðadagur

Það er ljóðadagur í dag. Þegar ég var lítil var ég viss um að ég yrði ljóðskáld. Ég fyllti stílabækurnar mínar af ljóðum - um ömmu mína og lömbin mín og spítala og bíltúr og litla bróður og vinstri menn og hægri menn (uppáhalds konan mín á tímabili var Margaret Thatcher, fannst hún svaka flott. Svo þroskaðist ég.) - sem sagt um allt mögulegt og ómögulegt. Svo gerðist eitthvað og ég hætti.

Hvernig væri heimurinn öðruvísi ef við öll gætum lesið eitt ljóð á dag í rólegheitunum, jafnvel saman? En nú er ég orðin væmin.

Hér eru ljóð dagsins. 

 

ævintýri

 

fyrir þig

myndi ég gjarna

bera inn sólskin

í botnlausum potti

allan daginn

 

kreista sólina

svo gulir taumar

rynnu um þig alla

 

Þetta er eftir Ingunni Snædal - úr nýútkominni bók "Guðlausir menn - hugleiðingar um jökulvatn og ást".

 

Og annað eftir Toshiki Toma:

 

Fjallshlíð

 

Græn flauelsþakin jörð

lyft af fingrum Guðs

í gullinni geislaþoku mjúkri.

 

Friður leggur sig yfir hlíðina

og veltir sér niður í leik

við himneskt listaverk.

 

Eftir vin minn Toshiki, prest innflytjenda. Hann er ekki enn búinn að gefa út eigin ljóðabók en vonandi gerir hann það einn daginn, einn ljóðadaginn...

 

Góður Gestur

Góður gestur hefur barið að dyrum. Virkilega fínn. Hann er gesturinn sem neitar að láta konu standa upp fyrir sér. Hann er femínisti og hann stendur við meiningar sínar. Það er ekki öllum gefið. 

Hvaða gestur? Nú, þessi hér. 

Eins og allir vita hlutu konur í VG núna um helgina einhverja glæsilegustu kosningu sem sést hefur í stjórnmálaflokki í seinni tíð. Ég rakst einmitt á konu í búð í gær sem faðmaði mig í bak og fyrir og óskaði mér til hamingju. Sagðist vera glöð að nú þyrfti ekki að stofna nýjan Kvennalista. Hún hefði haldið að það eitt væri eftir í ljósi hörmunganna hjá hinum flokkunum. Nú væri hins vegar lifandi kominn hinn flottasti nýi kvennalisti hjá Vinstrigrænum – listi sem hún hlakkaði til að kjósa. Ég hafði aldrei hitt hana áður og þetta var uppörvandi og skemmtilegt.  

Hér leikur Gestur Svavarsson einmitt ákveðið hlutverk. Það eru ekki bara konur sem eru femínistar – karlar eru það líka. í anda kvenfrelsis hefur Gestur neitað að láta konu standa upp fyrir sér.  

Nú er það augljóslega þannig að kjörnefnd mun ákveða hvernig raðað verður á lista. Kjörnefnd hefur unnið frábært starf eins og svo glögglega kom fram í vel heppnuðu forvali núna um helgina. Ég er ekki í nokkrum vafa um að þau munu leggja til farsælasta framhaldið í stöðunni. 

En í millitíðinni verð ég að fá að taka ofan fyrir Gesti og hans yfirlýsingu. Það eru ekki nærri því allir sem væru tilbúnir til að gefa frá sér nær öruggt þingsæti sísvona. Og fyrir hvað? Fyrir eigin sannfæringu. Til að standa við orð sín.  

Það er einmitt þannig fólk sem á að komast á þing í vor - sama í hvaða sætum það situr. Fólk sem hefur sannfæringu og stendur við hana.

Guðmundur Magnússon leikari sagði svo skemmtilega á kosningavökunni okkar á laugardagskvöld að nú væri komið í ljós hverjum raunverulegt lýðræði hampaði. Lýðræði sem væri laust við auglýsingamennsku, sölumennsku og botnlaust fjáraustur. Það hampar konum og öryrkjum. Já, upplýst lýðræði hampar konum og öryrkjum, innflytjendum og lesbíum – svo fáeinir góðir séu nefndir.

Í öllu því niðurrifstali sem umlykur okkur dag frá degi ætla ég að leyfa mér – a.m.k. í dag og í einhverja daga áfram – að vera bara glöð. Ekki bara glöð með góða gesti og aðra meðframbjóðendur (sem margir hverjir áttu alveg jafn ríkt erindi á blað eins og við hin – þau koma næst). Ég ætla líka þessa dagana að fá að vera bara glöð með uppáhaldsflokkinn minn og fólkið sem hann fyllir. Sama hvað hver segir í síbyljunni.

Sætu berin súru

Álitsgjafar fara mikinn í umfjöllun sinni um forval VG um helgina. Hjá ýmsum er það hins vegar gert í ískyggilega yfirborðskenndu máli.

Tökum dæmi.

Í stað þess að gleðjast yfir þeim tímamótum sem gott gengi Paul Nikolovs í prófkjöri VG markar, virðist sumum aðallega umhugað um íslenskukunnáttu Pauls. Þeir velta fyrir sér hvernig maður sem tali bara ensku geti tekið sæti á Alþingi.

Þetta hefur Steingrímur Sævarr (hér eftir nefndur Ólafsson) um málið að segja á sinni bloggsíðu:

"Maðurinn hefur unnið það sér til frægðar að skrifa illa um Íslendinga í Grapevine. Nikolov talar að auki ekki íslensku, sem er athyglisverð staða fyrir mann sem gæti orðið þingmaður, en í þingsal ber að tala íslensku. Þegir þá Nikolov?"

Ég ætla að láta það vera í bili að svara þessari furðulegu athugasemd um að Paul hafi “skrifað illa um Íslendinga”. Um hverja skrifar Ólafsson illa? Útlendinga? Íslendinga?

Látum það liggja á milli hluta. Spurt er hvort Nikolov muni þegja í þingsal.

Nú kann að vera að Ólafsson, Skarphéðinsson og aðrir félagar sem um málið skrifa þekki annan Nikolov en þann sem ég hef kynnst. Skarphéðinsson talar um Nicolov með "c" sem ku hafa lent í 3. sæti hjá VG.

Sá Paul Nikolov sem ég þekki hjá VG hefur hins vegar aldrei talað við mig annað en íslensku. Hann hefur líka skrifað ýmsar góðar greinar á íslensku. 

Það er auðvitað skiljanlegt að pólitískir andstæðingar vilji gera lítið úr vel heppnuðu forvali VG um helgina. Glæsilegar niðurstöður þar sem öflugar konur raðast í efstu sæti og fjölbreyttir þjóðfélagshópar eiga sterka fulltrúa eru sannarlega öfundsverðar. Berin sætu verða súr þegar ekki næst í þau.

Hvað varðar hlut Paul Nikolovs er hins vegar við hæfi að óska honum til hamingju. Honum Nikolov með k, öðru nafni Paul. Mikið er það annars ágæt íslensk venja að ávarpa samferðarfólk okkar með skírnarnafni. Óþarfi að hætta því.

Paul er innflytjandi sem á raunhæfan möguleika á að taka sæti á Alþingi Íslendinga. Hann er innflytjandi sem kjósendur Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs ákváðu í sameiningu að bjóða velkominn í hópinn.

VG hefur sýnt afstöðu sína í innflytjendamálum í verki. Vel gert.

Hjartans takk

Kæru félagar í VG. 

Nú er sameiginlegu forvali okkar í Reykjavík og Suðvesturkjördæmi lokið - eða eins og einhver sagði svo skemmtilega "vorvali". 

Mig langar til að þakka hjartanlega fyrir traustið sem þið hafið sýnt mér. Ég mun leggja mig alla fram við að vinna okkar góða málstað fylgi og tryggja stórsigur VG í kosningunum í vor. Ég lít svo á að íslenskt samfélag þurfi á róttækum breytingum í anda VG að halda og að ekkert okkar megi láta sitt eftir liggja í þeim efnum. Ég hlakka til.

Eitt það fyrsta sem ég segi litlum börnum þegar ég kenni þeim að tefla er: "Allir mennirnir þínir á borðinu eiga að vinna saman. Allir verða að fá að vera með. Þú mátt aldrei skilja neinn eftir út undan."

Þannig er það í reynd. Galdur góðra skákmeistara er að hafa innsæi fyrir samvinnu sinna manna - hafa tilfinningu fyrir því hvernig hver og einn getur ýtt undir áhrifamátt hins. Engin skák vinnst nema með dýnamísku samstarfi - þar er ekkert pláss fyrir sólóista. 

Það eru æði margir sem þyrftu á þeirri kennslustund að halda - ekki bara börn heldur jafnvel miklu frekar fullorðnir. Betra samfélag byggir á samvinnu okkar allra.

Ég er stolt af því að vita og finna í reynd að það er í þessum anda sem Vinstrihreyfingin - grænt framboð vinnur: við erum ein liðsheild og við vinnum saman að róttækum umbótamálum, íslensku samfélagi til heilla.

Ég hlakka til að fá að vera með í þeirri vösku og fjölbreyttu sveit sem nú hefur verið kölluð til starfa, og ég þakka einlæglega fyrir að hafa verið boðin svo velkomin í hópinn. Ég mun ekki láta mitt eftir liggja.

Fram til sigurs!

Að segja sitt

Nú er hægt að segja sitt. Hafa áhrif. Ég hvet ykkur öll til að fjölmenna á kjörstað í dag.

Ég býð mig fram í 2. sætið í sameiginlegu forvali VG í Reykjavík og Suðvesturkjördæmi.

Ég býð mig fram vegna þess að ég vil styrkja þá frábæru forystusveit sem VG hefur á að skipa. Ég vil leggja allt í sölurnar til að við Vinstrigræn fáum glæsilega kosningu í vor. Ég er tilbúin til að vinna baki brotnu til að svo megi verða – og leggja mitt af mörkum í sterkri liðsheild Vinstrigrænna.

Hvers vegna? 

Vegna þess að ég trúi á málstaðinn.

Málstaður Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er málstaður sem er aðkallandi í íslensku samfélagi. Brýn verkefni bíða á öllum sviðum. Í umhverfismálum, í kvenfrelsis- og innflytjendamálum, í velferðar- og heilbrigðismálum, í menntamálum – og í almennu hugarfari og gildismati okkar allra. Við verðum að stokka upp á nýtt, forgangsraða upp á nýtt. Allt helst þetta í hendur og á öllum sviðum er stefnubreytinga þörf.

Hinir síðustu eiga að verða fyrstir. Þau sem hafa verið skilin eftir á tímum græðgi og sinnuleysis eiga núna að fá að fara fram fyrir í röðinni. Ekki í öðrum heimi heldur hér hjá okkur. Ekki seinna heldur núna.

Ekkert samfélag er sterkara en veikustu hlekkir þess. Jöfnuður, samábyrgð, kvenfrelsi og réttlæti eiga að vera leiðarljós okkar inn í framtíðina. Ég trúi því að engum öðrum stjórnmálaflokki sé jafn umhugað um einmitt þetta eins og Vinstrigrænum.

Með því að kjósa í dag fáum við öll tækifæri til að mynda fjölbreytta og sterka sigursveit VG fyrir kosningarnar í vor. Góð blanda af reynslu og þekkingu, ferskleika og krafti getur gert sigurgöngu VG að veruleika – og breytt íslensku samfélagi til hins betra.

Forval VG fer fram í dag kl. 10-22 að Suðurgötu 3 í Reykjavík, Strandgötu 11 í Hafnarfirði og Hlégarði í Mosfellsbæ.

Vertu með!

Afstöðuleysi er ábyrgðarleysi. Svo einfalt er það. Tækifærið kemur bara á fjögurra ára fresti. Þú verður að grípa það núna.

Og svo aftur 12. maí.